خروج از حساب کاربری، آماده به کار…
روتین، آشنا و راحت دشمن پیشرفت و تکامل است. برای اینکه واقعا عالی باشید، باید تغییرات چشمگیر زندگی را در آغوش بگیرید و احساس ناراحتی کنید.
من 17 سال در منطقه شیکاگو بزرگ شدم قبل از اینکه برای کالج نقل مکان کنم. پس از ده سال، و سختی زیادی در متقاعد کردن کارفرمایان برای دادن فرصت به من، برای شغلم به شیکاگو بازگشتم. وقتی بلک هاوکز بازی می‌کند، رنگ‌های قرمز و سیاه با خرس‌ها به رنگ آبی و نارنجی می‌آید و خیلی کم است که بیشتر از یک بازی بعدازظهر جمعه توله‌ها دوست دارم. مردم شیکاگو دوستانه‌ترین، سخت‌کوش‌ترین و واقعی‌ترین افرادی هستند که من تا به حال از ملاقات با آنها لذت برده‌ام. این شهر فرهنگ ، سرگرمی، تنوع و اصالتی را ارائه می دهد که با بزرگترین شهرهای جهان رقابت می کند. من دو خالکوبی دارم که پرچم شیکاگو را در خود جای داده است و یکی را در نظر دارم که خط افق را نیز در بر می گیرد. به طور خلاصه، شیکاگو خانه من است. این جایی است که من به آن تعلق دارم. این چیزی است که من هستم. این چیزی است که من می دانم. و این دلایلی است که من می روم.
اکنون 18 سال است که به شیکاگو بازگشته ام. اما ده سالی که نبودم، وقتی به خانه پرواز می‌کردم، وقتی خط افق را می‌دیدم لرز می‌کردم. من از رفتن به محله‌ها، خوردن غذا، دیدن تیم‌ها، ارتباط با دوستانم بر روی نوشیدنی و تجربه واقعی شیکاگو عصبانی می‌شوم. من شیفته بودم من در مورد شهرم به هر کسی که گوش می‌داد لاف می‌زدم. شیکاگو غرور و شادی من بود.
من دیگر این احساس را ندارم. در حال حاضر، شیکاگو بیشتر شبیه جایی است که من زندگی می کنم تا خانه ام. بخشی از آن ممکن است تقصیر شیکاگو باشد. مطمئناً این بیماری همه گیر را به خوبی تحمل نکرده است. سیاست های افسانه ای کمتر از آن چیزی است که اکثر ساکنان دوست دارند باور کنند. خشونت بیداد می کند و به نظر می رسد در حال افزایش است. مالیات ها نجومی هستند و سیستم آموزشی می تواند تیره و تار باشد. اما همه جاها کاستی هایی دارند، بنابراین بیشتر تقصیر را به گردن خودم انداختم.
مطالب مرتبط: چگونه هرگز اجازه ندهیم ترس دوباره شما را عقب نگه دارد
چند هفته پیش، دوست خوبم اریک به من گفت که بسیاری از ما، شاید همگی، به شیکاگو بازگشته‌ایم زیرا "آشنایی" است. آشنا … این کلمه در این زمینه یک تعریف نیست. این بدان معناست که ما از روال عادی خود راضی ، راحت و اشباع شده ایم. من روتین نمیخواهم من از خود راضی نمی خواهم، و شاید نیاز به ناراحتی داشته باشم. بدون بحث در مورد شایستگی های فیلم، در کارآموزی ، شخصیت اوون ویلسون چیزی را می گوید که همیشه در ذهن من بوده است: "چیزی که در زندگی می ترسد، بیشترین چیزی است که می ترسد؟ تغییر . من فکر می کنم اکثر مردم در مسیر خود قرار دارند. می دانم که من باید تغییری ایجاد شود و لگد به من بزند تا حرکتم کند."
من به وضوح در مرحله ای از زندگی هستم که نیاز به تغییر دارم تا به من لگد بزند تا من حرکت کنم. فکر می‌کردم به شیکاگو برگردم، ازدواج کنم و خانواده‌ای را در تنها جایی تشکیل دهم که واقعاً احساس می‌کردم خانه هستم. اگر من دیگر نتوانم از این شهر شگفت انگیز قدردانی کنم، آیا این منطقی است؟ جایی که حس خاصی ندارد؟ وقتی به من لرز نمی دهد؟ وقتی به روتین تبدیل شد؟ قطعا نه. باید بروم تا بتوانم دوباره از شیکاگو، فرهنگ، مردمش قدردانی کنم و وقتی برگشتم آن لحظات جادویی را داشته باشم. من باید از روال عادی خود خارج شوم، همه چیز را متزلزل کنم، تغییری عظیم در زندگی را در آغوش بگیرم.
مطالب مرتبط: موفقیت شما با میزان پذیرش تغییر تعیین می شود
با این حال، بیایید با بدیهیات مقابله کنیم. تغییر ترسناک است – مثل جهنم ترسناک. ریشه کن کردن هر چیزی که می دانم و هر چیزی که به من احساس راحتی می کند به نفع ناشناخته ها ترسناک است. آرام نشستن و قانع شدن به "به اندازه کافی خوب" بسیار آسان تر خواهد بود. اما نمی‌دانم اگر به تغییر و تحول ادامه ندهم، بهتر می‌شوم یا نه، هرگز به جلو حرکت می‌کنم، جایی که بوده‌ام را قدر می‌دانم. اگر یک چیز را از این مقاله بگیرید، بگذارید این باشد: "به اندازه کافی خوب هرگز به اندازه کافی خوب نیست." نه برای من و نه برای تو
تا زمانی که این مطلب منتشر شود، من شیکاگو را ترک خواهم کرد. من در کلرادو خواهم بود و با چالش های جدید روبرو می شوم، با افراد جدید ملاقات می کنم و مهمتر از همه، ناراحت خواهم بود. ناراحتی باعث انطباق می شود که باعث رشد و به نوبه خود پیشرفت می شود. ما با انجام کارهایی که می خواهیم انجام دهیم بهتر می شویم زیرا آنها راحت هستند. ما بهتر می‌شویم زیرا کارهایی را انجام می‌دهیم که راحت نیستند – کارهایی که محدودیت‌های ما را آزمایش می‌کنند و ما را فراتر از آستانه‌هایمان می‌برند.
من یک خالکوبی روی بازویم دارم که می گوید: "تنها خطری که از آن پشیمان می شوید، خطری است که انجام نمی دهید." من این خالکوبی را به دلیلی انجام دادم، و رک بودن، همانطور که عنوان این مقاله نشان می دهد، به این دلیل است که بزرگترین ترس من در زندگی اهمیتی ندارد. اگر می خواهید مهم باشید، باید ریسک کنید. شما باید راحت باشید که ناراحت هستید. شما باید از محدودیت ها و مرزهای خود عبور کنید و جرات کنید عالی باشید. این بدان معنا نیست که شما شکست نخواهید خورد. برعکس، شما شکست خواهید خورد. احتمالاً اغلب شکست می خورید، اما در هر شکست لحظات یادگیری وجود دارد، و هر شکست موفقیت ها را شیرین تر می کند.
من ریشه هایم را پشت سر نمی گذارم. من اغلب برمی گردم و کاملاً انتظار دارم در ازای اقامت ارزانی که می توانم برای اسکی ارائه دهم، همه دوستانم را به طور معمول ببینم. دوستت دارم شیکاگو من عاشق چیزی هستم که شما برای آن ایستاده اید. من چیزی که هستی را دوست دارم. من عاشق قول چیزی هستم که می توانی باشی. بیشتر از همه، من عاشق کسانی هستم که شما را همان چیزی می کنند که هستید. من همیشه شیکاگوئی خواهم بود. تو همیشه خانه من خواهی بود و در حالی که فعلاً باید بروم، به زودی برمی گردم. و وقتی آن خط افق را از پنجره هواپیما می‌بینم، و دوباره آن جادو و آن لرز را احساس می‌کنم، می‌دانم که انتخاب درستی انجام دادم و تو را ترک کردم تا ببینم وقتی تغییر را در آغوش می‌گیرم، ناآشنا و ناراحت‌کننده چه اتفاقی می‌افتد.
مطالب مرتبط: چگونه در تغییر رشد کنیم؟
استراتژی های کسب و کار، مشاوره کارآفرینی و داستان های الهام بخش همه در یک مکان هستند. جدید را کاوش کنید کتابفروشی کارآفرین.
یک استارت آپ 115 ساله؟ رهبران این تجارت خانوادگی به گذشته احترام می گذارند و برای آینده می سازند.
مدیران خود را برای برنده شدن در استعفای بزرگ به بزرگترین دارایی خود تبدیل کنید
"مثل دارو بود": چگونه مرغ داغ دیو در یک پارکینگ هالیوود شرقی تبدیل به یک فرقه شد
این آلوم گلدمن ساکس اپلیکیشنی را راه‌اندازی کرد که به جوانان کمک می‌کند تا امور مالی و مراقبت‌های بهداشتی خود را مدیریت کنند (و میلیون‌ها دلار برای انجام آن جمع‌آوری می‌کند)
یکی از ثروتمندترین زنان آمریکا سرمایه گذاران خارجی را به صفر رساند. پیج مایکوسکی، بنیانگذار Aviator Nation چگونه این کار را انجام داد.
4 استراتژی با پشتوانه کارشناسان برای بهبود مهارت های ارتباطی شما
این زوج در پاکستان از ازدواج های تعیین شده فرار کردند. اکنون آنها یک برند کفش بروکلین 14 میلیون دلاری دارند.
دانیل مانگنا
جیسون فیفر
بریت آندریاتا
مشترک شدن در خبرنامه ما
آخرین اخبار، مقالات و منابع ارسال شده به صندوق ورودی شما.
من درک می کنم که داده هایی که ارائه می کنم برای ارائه محصولات و/یا خدمات و ارتباطات فوق شرح داده شده در ارتباط با آنها استفاده خواهد شد.
برای اطلاعات بیشتر سیاست حفظ حریم خصوصی ما را بخوانید.
حق چاپ © 2022 Entrepreneur Media, Inc. کلیه حقوق محفوظ است.
Entrepreneur® و علائم مرتبط با آن علائم تجاری ثبت شده Entrepreneur Media Inc هستند.
پیوند با موفقیت کپی شد