لیک نشان می‌دهد که این شرکت تلاش کرده تا چندین میلیاردر و مقامات دولتی را که گفته می‌شود با ولادیمیر پوتین همسو بودند، محاکمه کند
اوبر مخفیانه یک عامل سیاسی مرتبط با الیگارش‌های روسی را در تلاش برای خرید نفوذ در کشور استخدام کرد، علیرغم نگرانی‌ها مبنی بر اینکه پرداخت به لابی‌گر خطر پرداخت رشوه به منظور «چربی دادن رقص‌ها» را به همراه دارد.
این معامله بخشی از تلاش هماهنگ شرکت سیلیکون ولی برای محاکمه چند میلیاردر و همچنین مقامات ارشد دولتی بود که گفته می شود با ولادیمیر پوتین در تلاش برای تضمین جایگاه خود در بازار روسیه بودند.
کمپین لابی گری اوبر که قبلا ناشناخته بود در روسیه در فایل های Uber آشکار شده است، بیش از 124000 سند به گاردین درز کرده است. آنها نشان می‌دهند که چگونه در سالهای 2015-2016 اوبر با نزدیک شدن به الیگارشی‌هایی که گفته می‌شود روابط نزدیکی با کرملین دارند و تشویق آنها به سرمایه‌گذاری در این شرکت، تلاش کرد تا نفوذ خود را در بالاترین سطوح دولت روسیه تضمین کند.
پرونده‌های اوبر یک تحقیق جهانی است که بر اساس مجموعه‌ای متشکل از 124000 سند به گاردین فاش شده است. این داده ها شامل ایمیل ها، iMessages و واتس اپ بین مدیران ارشد غول سیلیکون ولی و همچنین یادداشت ها، ارائه ها، نوت بوک ها، مقالات توجیهی و فاکتورها است.
سوابق فاش شده 40 کشور را پوشش می دهد و از 2013 تا 2017، دوره ای که در آن Uber به شدت در حال گسترش در سراسر جهان بود، می باشد. آنها فاش می کنند که چگونه این شرکت قانون را زیر پا گذاشته، پلیس و تنظیم کننده ها را فریب داده، از خشونت علیه رانندگان سوء استفاده کرده و به طور مخفیانه دولت ها را در سراسر جهان لابی کرده است.
گاردین برای تسهیل تحقیقات جهانی در جهت منافع عمومی، داده ها را با 180 روزنامه نگار در 29 کشور از طریق کنسرسیوم بین المللی روزنامه نگاران تحقیقی (ICIJ) به اشتراک گذاشت. این تحقیقات توسط گاردین با ICIJ مدیریت و رهبری شد.
اوبر در بیانیه‌ای گفت: «ما برای رفتارهای گذشته‌ای که آشکارا با ارزش‌های کنونی ما مطابقت ندارد، بهانه‌ای نیاورده‌ایم و نخواهیم کرد. در عوض، از مردم می‌خواهیم که ما را بر اساس آنچه در پنج سال گذشته انجام داده‌ایم قضاوت کنند. و در سالهای آینده چه خواهیم کرد."
اما این توافق با ولادیمیر سنین – یک لابی بانفوذ در آن زمان و در حال حاضر یکی از اعضای طرفدار کرملین در دومای دولتی – است که می‌تواند برای اوبر مضر باشد. دادستان‌های سابق آمریکا و کارشناسان فساد گفتند که شرایطی که اوبر سنین را در سال 2016 استخدام کرد، باید «پرچم‌های قرمز» را برافراشته و خطر نقض قوانین ضد رشوه‌دهی ایالات متحده را به همراه داشته باشد.
اوبر پذیرفت که سنین را استخدام کرده و صدها هزار دلار به او پرداخت کرده است، اما معتقد است که هیچ گونه نقض قانون وجود ندارد. یکی از سخنگویان این شرکت با اشاره به روابط خود با پوتین گفت: "ما قطعا امروز با آقای سنین یا سایرین مانند او ارتباط برقرار نمی کنیم."
رابطه اوبر با سنین یکی از ستون‌های یک فشار تهاجمی در روسیه بود، زمانی که این شرکت پیش از مواجهه با تهدیدات سازمان‌های دولتی، دادستان‌ها و رقبا، راه خود را به یک بازار بالقوه وسیع باز کرد.
اوبر با داشتن دوستان کمی در مسکو و بدون سرمایه‌گذار روسی، ابتدا به رومن آبراموویچ روی آورد و با شرکت‌های تحت کنترل میلیاردرهای علیشیر عثمانوف، میخائیل فریدمن و پتر آون، و همچنین هرمان گرف، رئیس بانک بزرگ روسیه تحت کنترل دولت معامله کرد. Sberbank.
هر یک از شخصیت‌های قدرتمندی که اوبر به عنوان یک شریک در روسیه تضمین کرد – بازاری که از آن زمان خارج شده است – متعاقباً در پاسخ به حمله پوتین به اوکراین در سال جاری تحت تحریم‌های غرب قرار گرفتند و متهم به بهره‌مندی از روابط قوی با رئیس‌جمهور و درونی او شدند. دایره.
عثمانوف، فریدمن و آون در حال مخالفت با تحریم های اتحادیه اروپا علیه خود هستند. فریدمن و آون اساس تحریم‌ها را «جعلی» توصیف کرده‌اند و علیه این تهاجم سخن گفته‌اند. عثمانوف گفته است که «نادرست» است که او را در ارتباط با پوتین نشان دهیم.
اما فایل‌ها نشان می‌دهند که هدف اوبر بین سالهای 2015 و 2016 این بود که بزرگ‌واران تجاری را به‌عنوان «متحدان استراتژیک» به خدمت بگیرد و به شرکت‌هایشان سهام‌های دلخواه در شرکت دره سیلیکون را قبل از عرضه گسترده سهام در بازار سهام ارائه دهد.
در مقابل، اوبر خواهان حمایت سیاسی بود.
این استراتژی رویکرد اوبر به لابی گری در سایر نقاط جهان را تکرار کرد، که اغلب از سران تنظیم کننده ها و مقامات برای جلب نظر نخست وزیران، روسای جمهور و کارگزاران قدرت فراتر می رفت.
در پاسخ به یافته‌های گاردین، سخنگوی اوبر گفت که رهبری فعلی آن "هرگونه روابط قبلی با هر کسی که به رژیم پوتین مرتبط است را رد می کند".
در نهایت، به نظر می‌رسد استراتژی لابی گستاخانه و تراکنشی اوبر در مورد واقعیت‌های سیاسی روسیه که به طور فزاینده‌ای اقتدارگرا و متخاصم با یک استارت‌آپ گستاخ آمریکایی است، اشتباه ارزیابی کرده است.
اوبر در سال 2017 از مسکو عقب نشینی کرد و اوایل سال جاری اعلام کرد که فروش باقی مانده سهام خود را در یک سرمایه گذاری مشترک با Yandex، شراکتی که نام تجاری خود را در این کشور زنده نگه داشته است، "تسریع" می بخشد.
با این حال، پرونده‌های Uber سؤالات مبرمی را برای رهبری فعلی شرکت در مورد روسیه، موضع آن در قبال پرچم‌های قرمز فساد، و تصمیم این شرکت برای فرو رفتن با سر در برخی از تیره‌ترین آب‌های سیاسی که در گسترش جهانی خود با آن مواجه شده، ایجاد می‌کند.
اولین بحران بزرگ روابط عمومی اوبر در روسیه در سپتامبر 2014 آغاز شد. پس از آنکه یکی از اعضای ملی‌گرای دوما علناً آن را محکوم کرد، مقامات شهر مسکو از درخواست‌های کرملین برای ممنوعیت اپلیکیشن حمل تاکسی حمایت کردند. مدیران اجرایی از ترس واکنش شدید، مأموران امنیتی را به دفتر آن دستور دادند.
کارمند اوبر در زمین در مسکو به همکارانش هشدار داد که حزب پوتین در دوما می‌تواند از این فرصت برای «تلافی‌جویی» علیه شرکت استفاده کند.
چند روز بعد، مدیران ارشد در دفتر مرکزی اوبر در سانفرانسیسکو شروع به بحث در مورد سرمایه گذاران بالقوه روسی کردند. در ایمیلی به لابی‌گران ارشد شرکت، امیل مایکل، رئیس بازرگانی اوبر، ابراموویچ سرمایه‌دار صنعتی را به عنوان یک گزینه معرفی کرد.
او با اذعان به اینکه اطلاعات کمی در مورد سیاست روسیه دارد، نوشت: «فکر می‌کنم ما کسی را می‌خواهیم که با پوتین همسو باشد».
اسناد نشان می‌دهند که در ماه‌های بعد، یک استراتژی پدیدار شد: پیدا کردن یک الیگارشی یا فردی با نفوذ کافی که بتواند در اوبر سرمایه‌گذاری کند و آنها را تشویق کند که به عنوان متحد سیاسی در مسکو خدمت کنند.
اوبر ابتدا به ستوان ارشد آبراموویچ نزدیک شد و در فوریه 2015 یک ایمیل داخلی گفت که الیگارش "فعالانه" به یک معامله نگاه می کند. هنگامی که مذاکرات شکست خورد، یکی از مدیران اوبر گزارش داد که آبراموویچ "تصمیم گرفته است به دلیل ارزش گذاری بالا سرمایه گذاری نکند، اما پیشنهاد کمک داده است".
آبراموویچ که ادعاهای نزدیکی خود به پوتین را رد کرده است، به درخواست‌های مکرر گاردین برای اظهار نظر پاسخ نداد.
اوبر بدون نگرانی، مشاوران سیاسی در مسکو را موظف کرد تا فهرستی از الیگارش ها را تهیه کنند و پتانسیل آنها را به عنوان "شریک های استراتژیک" بر اساس نفوذ آنها در میان نخبگان روسیه و روابط با دولت ارزیابی کنند. این مطالعه یک رقیب برجسته را ایجاد کرد: عثمانوف، غول فلزات و فناوری متولد ازبکستان.
به گفته مشاوران، عثمانوف از "اعتماد مقامات ارشد دولتی" برخوردار بود و روابط طولانی مدت با نزدیکان پوتین داشت. فهرست مشابهی به سرمایه‌داران «رتبه قدرت» و بالاترین امتیاز را به عثمانوف داد.
اوبر با یکی از مدیران ارشد خود تماس گرفت و پاسخی فوری دریافت کرد. با پیشرفت سریع اوضاع، مایکل یادداشت احتیاطی را اتخاذ کرد: "ما باید با سرمایه گذاران روسی پاک رفتار کنیم، اما در عین حال به آنها توهین نکنیم، پس بیایید مراقب حرف هایمان باشیم."
اوبر ماه‌ها بعد سرمایه‌گذاری 20 میلیون دلاری را از شرکت هلدینگ این میلیاردر USM تضمین کرد. سخنگوی عثمانوف گفت که این معامله توسط یک بانک سرمایه گذاری انجام شده و یک "سرمایه گذاری صرفا مالی" است که "ربطی به سیاست یا دولت روسیه ندارد". او گفت USM "هیچ وعده یا تعهدی" به اوبر در رابطه با روابط دولتی نداده است و هر گونه پیشنهادی مبنی بر ارتباط عثمانوف با پوتین "نادرست" است.
با این حال، برای اوبر، به نظر می‌رسد که سیاست در خط مقدم رویکردش نسبت به همه الیگارشی‌های مورد نظرش بوده است. پس از سرمایه گذاری اولیه USM، تراویس کالانیک، مدیر اجرایی وقت اوبر، در ژانویه 2016 با دو تن از مدیران ارشد عثمانوف در داووس ملاقات کرد تا بتواند پول بیشتری را جمع آوری کند. یک جلسه توجیهی که برای این جلسه آماده شده بود، پیام اوبر را توضیح داد: سرمایه گذاری کنید و "به ما از روابط دولتی حمایت کنید".
یک یادداشت داخلی نشان می دهد روس ها پذیرا بودند. "USM به این موضوع اشاره کرد که چه کاری می توانند برای حرکت دادن سوزن در جبهه سیاست انجام دهند."
اما عثمانوف تنها حامی روس اوبر نبود، و در استراحتگاه کوهستانی سوئیس بود که این شرکت با یک الیگارشی قدرتمند دیگر معامله کرد.
در حاشیه مجمع جهانی اقتصاد 2016، کالانیک در یک جلسه مهم در هتل پنج ستاره کاخ Belvedere با فرستاده LetterOne (L1)، یک وسیله نقلیه سرمایه گذاری خصوصی که توسط فریدمن کنترل می شود، فشرده شد.
فریدمن به همراه الیگارش همکار خود، آون، گروه آلفا را اداره می‌کرد که یک شرکت بزرگ روسی است. این زوج ثروت هنگفتی را در هرج و مرج اقتصادی پس از سقوط اتحاد جماهیر شوروی به دست آورده بودند. کمک کننده بود، آنها در حال حاضر عمیقا در سیستم مالی غرب ادغام شده بودند.
هفته‌ها پس از نشست داووس، یک بیانیه مطبوعاتی از سرمایه‌گذاری 200 میلیون دلاری L1 خبر داد و فریدمن شخصاً از این شراکت حمایت کرد. اما به نظر می رسید مدیران مایل به اطمینان از مخفی ماندن یک جنبه کلیدی از معامله هستند.
در کنار سرمایه گذاری 200 میلیون دلاری، اوبر بسته ای از ضمانت نامه ها را به L1 اعطا کرد که به شرکت این امکان را می داد تا بعداً 50 میلیون دلار سهام اضافی اوبر را با قیمتی مناسب خریداری کند. در صورتی که سفرهای اوبر در روسیه به رشد خود ادامه دهد، ضمانت‌نامه‌ها تعلق می‌گیرد.
اسناد نشان می‌دهد که اوبر این ضمانت‌نامه‌ها را برای «انگیختن» و «انگیختن» L1 برای کمک به شرکت آمریکایی برای حل مسائل سیاسی و نظارتی خود در روسیه طراحی کرده است، چیزی که L1 برای کمک به آن پیشنهاد کرده بود.
مارک مک گان، لابی‌گر ارشد داخلی اوبر، به همکارانش توضیح داد که اوبر در واقع تعهد «حمله‌های سنگین روزانه» را که L1 «از طرف ما در دوما و با دولت ریاست‌جمهوری انجام خواهد داد» را به عهده خواهد گرفت.
برای اوبر، این یک معامله جذاب بود. یک لابیست کهنه کار مسکو به مک گان اطمینان داد که اگر فریدمن درگیر شود، می تواند به یکی از اهداف کلیدی اوبر در روسیه کمک کند: تأثیرگذاری و تسریع در تصویب پیش نویس قانون تاکسی از طریق دوما.
این لابی گر گفت که اوبر به حمایت کرملین نیاز دارد، اما "اگر آلفا آن را امضا کند – آنها می توانند این کار را انجام دهند."
سخنگوی اوبر گفت که L1 موظف به رعایت هیچ یک از موارد قابل تحویل مربوط به لابی نیست. او محرمانه بودن این حکم ها را رد کرد و گفت که توسط هیئت مدیره اوبر تأیید شده است، اما افزود: «امروز همین معامله را انجام نمی دهیم».
L1 گفت که تا حدودی به لطف «فرصت های جذب مشتری» بین شرکت آمریکایی و سایر مشاغل در روسیه تحت کنترل Aven و Fridman، به یک «سرمایه گذار متوسط» در اوبر تبدیل شده است. یکی از سخنگویان گفت L1 – که خود را از سهام Uber خود در سال 2019 واگذار کرد و مشمول هیچ تحریمی نیست – "هیچ خدمات مرتبط با لابی را ارائه نکرد" اما موافقت کرد که L1 برای ارائه "مشاوره و کمک استراتژیک" وجود داشته است.
فریدمن و آون که هر دو در ماه مارس از هیئت مدیره L1 استعفا دادند، هرگونه دخالت در سرمایه گذاری این شرکت در اوبر یا هرگونه لابی برای شرکت را رد کردند. در پاسخ به سوالی درباره سوابق داخلی اوبر مبنی بر اینکه Aven با تمام شرایط معامله و مشوق‌های مرتبط با قرارداد L1 بسیار آشنا بود، الیگارش گفت: «مطمئناً خیر».
زمانی که اوبر در بهار 2016 استراتژی روسیه خود را بررسی کرد، مدیران بر این باور بودند که در حال پیشرفت هستند. یک یادداشت داخلی – با عنوان "رام کردن خرس" – می گوید که اوبر اکنون از "حمایت شخصی" فریدمن و آون و همچنین گرف نیز برخوردار است. به طور خوشبینانه خاطرنشان کرد: «با حمایت آنها، ما در تئوری یک خط مستقیم به کرملین داریم.
اوبر برای اولین بار در تابستان 2015 زمانی که لابی‌های ارشد آن، مک گان و دیوید پلوف، دستیار سابق کاخ سفید، از این بانکدار قدرتمند دولتی دیدن کردند و با یک آسانسور خصوصی روکش طلا به دفتر او در دفتر مرکزی اسبربانک در مسکو رفتند، شروع به خواستگاری با گرف کرد.
در سپتامبر 2015، اوبر این رابطه را تکمیل کرد و شراکتی را با Sberbank که گرف اداره می‌کرد، امضا کرد تا با هم در خدمات مشترک کار کنند. تقریباً بلافاصله، کارکنان ارشد گرف به کمک اوبر در یکی از اهداف اصلی لابی آن یعنی شهردار مسکو روی آوردند.
به عنوان شهردار، سرگئی سوبیانین و معاون بانفوذ او که بر سیاست حمل و نقل شهری نظارت داشت، تأثیر قابل توجهی بر عملیات اوبر داشتند. هنگامی که مدیران در مذاکرات با کارکنان Sobyanin امتیازاتی به دست آوردند، نقش Sberbank در این معامله را "بسیار مفید" توصیف کردند. گرف به درخواست ها برای اظهار نظر پاسخ نداد.
ماه‌ها بعد، گرف یک شام رسمی برای اوبر در یک باشگاه گلف اختصاصی مسکو برگزار کرد. در این مراسم، کالانیک و مدیرانش با وزرای ارشد و مقامات دولتی، از جمله معاون شهردار، شرکت کردند. این چند هفته پس از آن رخ داد که Sberbank یک سرمایه گذاری نمادین 5 میلیون دلاری در این شرکت انجام داد.
اگرچه بانک تحت کنترل دولتی در آن زمان مورد تحریم های محدود ایالات متحده قرار داشت، اوبر قضاوت کرد که اجازه دریافت وجوه را دارد.
در وعده شام، امیدهای اوبر برای گسترش روسیه زیاد بود. یکی از مشاوران کلیدی روسیه در روسیه به مک گان اطمینان داد: "شرکت خارجی دیگری وجود ندارد که گرف به عنوان یک تعمیرکار شخصی برای آن عمل کند."
با این حال، اوبر دریافته بود که لابی کردن در روسیه یک تجارت گران قیمت – و همچنین ریسکی است. از بین تمام تلاش‌هایش برای پرورش الیگارشی‌ها، سرمایه‌گذاری که از گروه سرمایه‌گذاری فریدمن و Aven، L1 دریافت کرد، بیشترین سود را برای اوبر داشت. اما یک گرفتاری وجود داشت.
فایل‌های فاش شده نشان می‌دهند که L1 توصیه می‌کند که Uber به‌طور جداگانه لابی‌گر داخلی آلفا، Senin، که در آن زمان یکی از مدیران ارشد بانک فریدمن و عامل سیاسی بود، که در یک حزب سیاسی طرفدار کرملین و کسب‌وکار دوست‌دار پست بود، استخدام کند. او اکنون در دوما نشسته است.
مدیران Uber به طور داخلی Senin را به عنوان "لابی گر منصوب سرمایه گذار" توصیف کردند. با این حال، L1 می گوید هر گونه رابطه با Senin کاملاً در اختیار اوبر است.
مدیران اجرایی که از تصور پرداخت هزینه‌های جانبی کلان به یک تثبیت کننده سیاسی متحیر شده بودند، وقتی سنین 800000 دلار را برای تأثیرگذاری بر قانون تاکسی‌سازی و لابی کردن مقامات دولتی نقل کرد، مخالفت کردند. یکی از مدیران ارشد اوبر نوشت: «این پول بسیار زیادی است.
اما زنگ خطر به همین جا ختم نشد. ایمیل‌ها حاکی از آن است که وکلای اوبر این نگرانی را مطرح کرده‌اند که پرداخت به سنین خطر نقض قوانین ضد رشوه خواری ایالات متحده را به همراه دارد. یکی از مدیران ارشد به همکارانش گفت که وکلا «به درستی نگران رشوه‌هایی هستند که برای چرب کردن چوب‌ها پرداخت می‌شود».
او گفت که "راه مطلقی برای جلوگیری از این امر" وجود ندارد، به جز اینکه به L1 گفته است که باید به سنین توضیح دهد که "رشوه تحمل نخواهد شد". اساسا [وکلا] فکر می کنند که این کار لابی گری باید توسط L1 پرداخت شود.
علیرغم خطرات، اوبر به جلو ادامه داد و در می 2016 در ابتدا موافقت کرد که مبلغ 650000 دلار به سنین بپردازد.
با حضور Senin، اوبر شروع به تأثیرگذاری «فعالانه» بر تدوین قانون تاکسی‌سازی کرد. اسناد حاکی از آن است که L1 اوبر را به یکی از حامیان قانون در دوما معرفی کرد، در حالی که سنین با نماینده پارلمان روی بازنویسی پیش نویس قانون کار کرد تا اطمینان حاصل کند که برای اوبر مطلوب تر است.
دادستان‌های فدرال و کارشناسان فساد فدرال سابق ایالات متحده به گاردین و واشنگتن پست گفتند که شرایط پرداخت اوبر به سنین، پرچم‌های قرمز را برافراشته و خطر نقض قانون اقدامات فساد خارجی ایالات متحده (FCPA) را به همراه دارد.
آنها موافق بودند که در میان پرچم قرمزهایی که اوبر باید مشخص می کرد، موقعیت سنین در حزب سیاسی طرفدار کرملین بود. بر اساس FCPA، یک شرکت آمریکایی از پرداخت فاسد – یا پیشنهاد پرداخت – به یک مقام حزب سیاسی خارجی برای ترغیب آنها به استفاده از نفوذ خود منع شده است.
جسیکا تیلیپمن، کارشناس FCPA در دانشگاه جورج واشنگتن، معامله اوبر با سنین را به عنوان یک "تراکنش فوق العاده پرخطر" و "پرچم قرمز فروزان" توصیف کرد. او گفت: «شرکت‌های زیادی وجود دارند که ترجیح می‌دهند از چنین چیزی دوری کنند.
در نهایت قانون تاکسی به مشکل خورد و تصویب نشد. این شکست باعث ایجاد شک و تردید در مورد سنین شد و اوبر مبلغ 300000 دلار کاهش یافته را برای کارش به او پرداخت کرد.
هنگامی که سنین در ژوئیه 2016 فاکتور خود را به اوبر ایمیل کرد، درخواست کرد وجوه از طریق یک بانک نیویورک به حسابی در روسیه برای شرکتی که در روزی که او قرارداد اوبر را ماه‌ها قبل امضا کرده بود، منتقل شود. در ایمیلی که برای یکی از مدیران ارشد اوبر ارسال شد، سنین از نام مستعار استفاده کرد: «Alter ego».
سنین به چندین درخواست برای اظهار نظر پاسخ نداد.
سخنگوی کالانیک در بیانیه‌ای گفت: «نقش او محدود به سفر به روسیه بود که شامل چند جلسه ترتیب‌دهی شده توسط تیم‌های توسعه تجارت و سیاست اوبر بود».
او گفت کالانیک "همیشه قانونی و با تایید و مجوز واضح تیم حقوقی اوبر" عمل کرده است. او گفت: «آقای کالانیک از کسی که از طرف اوبر در روسیه اقدام می‌کرده و به رفتاری دست زده باشد که قوانین روسیه یا ایالات متحده را نقض کند، اطلاعی ندارد.»
مک گان گفت که او نگرانی هایی در مورد پرداخت سنین دارد که "به وضوح نامنظم بود". من نگرانی‌هایم را برای تیم مدیریت در سانفرانسیسکو روشن کردم.»
به نوبه خود، اوبر گفت که به سنین «برای جبران سه ماه کار به او پرداخت کرده و قبل از تصویب هر قانونی، رابطه خود را با او قطع کرده است». سخنگوی این شرکت گفت که قرارداد سنین حاوی "ضوابط قوی ضد فساد" است و افزود: "ما معتقد نیستیم که هیچ گونه نقض FCPA وجود داشته باشد."