22 دسامبر 1968، اولین پخش تلویزیونی از یک فضاپیمای سرنشیندار در فضای بیرونی از آپولو 8 مخابره شد.
در این تصاویر زمین با فاصله بیش از دویست هزار کیلومتری بهصورت یک توپ نوری تار ظاهر شد. درمجموع شش جلسه پخش زنده تلویزیونی توسط سرنشینان در طول مأموریت انجام شد.
پخش تلویزیونی اولیه
اولین پخش تلویزیونی آپولو 8 حدود 31 ساعت پس از مأموریت آغاز شد. استفاده از یک لنز با زاویه باز 9 میلیمتری در داخل فضاپیما تصاویر خوبی را ارائه کرد.
«فرانک بورمن» هم بهعنوان کارگردان و هم راوی و «جیم لاول» هم بهعنوان بازیگری که غذا آماده میکرد، در این پخش بودند. هر سه سرنشین فیلمبرداری را انجام دادند. بااینحال، زمانی که «بیل اندرس» لنز زاویه باز داخلی را با یک لنز تلهفوتو جایگزین کرد تا بتواند زمین را از نیمه راه تا ماه نشان دهد، با مشکلاتی مواجه شد.
نماهای اولیه بهدلیل تضاد بالاتر از حد انتظار بین زمین و پسزمینه آن، کیفیت پایینی داشتند. کنترل نور خودکار دوربین روی مقداری تنظیم میشود که با میانگین نور در کل میدان دید تعیین شود. این باعث شد که زمین بیشازحد نوردهی شود و بهدستآوردن یک تصویر قابل استفاده غیرممکن شود.
مشکل لنز تله به نیاز به آموزش بهتر سرنشینان پرواز و متخصصان دوربین تلویزیون در بخش کنترل مأموریت اشاره کرد. فضانوردان همچنین دستگاه دید یا مانیتوری برای دیدن آنچه که دوربین تلویزیون نشان میدهد، نداشتند؛ بنابراین بیشتر این پخش برای کشف مشکل صرف شد.
هنگامی که آپولو 8 وارد مدار ماه شد، فضانوردان سه برنامه تلویزیونی دیگر را به مدت 49 دقیقه انجام دادند. جیم لاول با استفاده از دستگاههای نوری خود، آنچه را که درحال عکاسی بود، توضیح داد. آندرس از پنجرهای به پنجره دیگر برای گرفتن بهترین نقاط عکاسی از سطح ماه، بهویژه مناطقی که برای مکانهای فرود درنظر گرفته شده بود، مسابقه داد.
برنامه شب کریسمس
یکی از برنامهها مختص شب کریسمس بود که فضانوردان ده آیه از بخش سفر پیدایش کتاب مقدس را خواندند. این پخش، رکورد پربینندهترین برنامه تلویزیونی تاریخ در آن عصر را به خود اختصاص داد.
تخمین زده میشود که برنامه کریسمس از فضا را یک میلیارد نفر بهطور زنده یا با تأخیر تماشا کرده یا از رادیو شنیده باشند.
آپولو 8 مسیر را برای آپولو 11 هموار ساخت تا هدف «جان اف. کندی»، رئیسجمهور وقت آمریکا، مبنی بر فرود انسان روی ماه قبل از پایان دهه 60 میلادی عملی شود.
source