بي ميلي برخي زنان به رابطه زناشويي دلايل متعددي دارد كه در اين مطلب به مهم ترين دلايل اشاره شده است.
۱- مصرف قرص های جلوگیری:
۲- مصرف داروهای ضد افسردگی :
۳- شیر دادن:
هنگام شیر دادن به علت ترشح هورمون پرولاکتین, میل جنسی کاهش پیدا میکنه
۴- خواب کم:
برای اغلب خانم ها از موقعی که روابط زناشوئی اونها شروع شده… شروع به خواب قبل از مقاربت انجام میشه..
۵- وجود استرس و اضطراب:
به علت مسائل کاری ,مسائل مالی ,مسائل تحصیلی ,مسائل خانوادگی , و سایر مسائل مهم در زندگی .وقتی استرسی در زندگی وجود داشته باشه… کمتر خانمی پیدا میشه که انجام مقاربت رو راه حلی برای اون بدونه…
۶- وجود هر گونه مشکل و عدم توافق در یکی از مسائل زناشوئی مشترک
۷- کم بودن مقدار تستوسترون آزاد خون:
در خانم هائی که میل جنسی پائینی دارند… مشاهده شده که مقدار تستوسترون آزا د اونها بیشتر از تستوسترون کل اونها کاهش پیدا می کند
۸- افزایش هورمونSHBG :
خانم هائی که مقدار بالائی از این هورمون داشته باشند… میل جنسی پائینی دارند برای اینکه این هورمون با تستوسترون آزاد ترکیب میشه…به این ترتیب میل جنسی کاهش پیدا میکنه…
۹- ترس از وابسته شدن:
چون بعد از انجام مقاربت, یک حالت صمیمیت و نزدیکی خاصی بین طرفین ایجاد میشه… ممکنه بعضی از خانمها از ترس اینکه نکنه به خوبی با این مسئله کنار بیان… از انجام مقاربت طفره میرن و اون مسئله باعث کاهش میل جنسی اونها شده. این دلیل یکی از دلائل مهم است ( البته این مورد , بیشتر در باره زوجینی هست که ازدواج نکرده اند)
۱۰- زنانی که تصور نادرستی از بدن خودشون دارند و فکر می کنند بدن اونها جذابیت کافی برای شریک جنسی اونها نداره…
source