به گزارش خبرداغ به نقل از خبرآنلاین؛ در مورد وفاق ملی و تشکیل کابینه ای مبنی بر همین شعار که از طرف اقای پزشکیان داده شده، باید در نظر داشته باشیم وقتی بحث وفاق ملی و انسجام مطرح می شود به کلیت جامعه بر می گردد. درجامعه ای که تا حد زیادی خسته ،ناامید و گسسته بوده است واکنون دولتی می خواهد سر کار بیاید که دوباره مردم را به هم پیوسته و اعتماد متقابل و سرمایه اجتماعی را بین آنها افزایش دهد می تواند برای آحاد آن جامعه نوید بخش باشد . اما بنظر می رسد اینکه آیا دولتی که قرار است در مفهوم وفاق ملی تشکیل بشود به این معنی باشد که احزاب و گرو ه های سیاسی مختلف نیروهایی در دولت داشته باشند تاحدی این مفهوم مسبوق به سابقه نیست.البته قبلا نیز شاهد این موضوع بوده ایم ، حتی درزمان دولت آقای روحانی هم دقیقا این مسئله مطرح می شد که در کابینه باید از نیروهایی که حتی حامی ایشان هم نباشند استفاده کنند .
اکنون هم این بحث مطرح می شود که وفاق ملی یعنی اینکه از نیروهایی که همراه ایشان نبودند در کابینه استفاده شود.با شناختی که بنده از حزب موتلفه دارم و یکی از قدیمی ترین احزاب کشور ما است و با کار حزبی بخشی از طیف اصولگرایی را نمایندگی می کنند بنظر می رسد حالا که موتلفه لیستی ارائه نداده شاید بخاطر این باشد که خود آنها می دانند که برای چینش کابینه بهتر است که دست دولت برای انتخاب باز باشد،اگر چه خود آقای دکتر پزشکیان از احزاب و گروه های مختلف دعوت کردند که لیست های مورد نظر خود را به کمیته مورد نظر بدهند و تا جایی که من اطلاع دارم اسامی تعدادی از اصولگرایان هم در این کمیته بوده است و ایشان در تلاش هستند تا آن وعده ای که داده اند را بطور عملیاتی انجام دهند اما بحثی که اینجا وجود دارد این است که آیا ما فقط این را بررسی کنیم که آیا اصولگرایان و اصلاح طلبان و یا احزابی که کم و بیش بین این دو حزب قرار می گیرند را شامل می شود و افراد میانه رو به تنهایی باید مورد نظر قرار بگیرند یا اتفاقا وقتی بحث انسجام و وفاق می شود آن گروه های رنجیده خاطر و گروه هایی که ممگن است در بین آنها کسانی باشند که آنها را نمایندگی کنند مد نظر هستند؟اگر قرار بر وفاق است آیا آن 50 درصدی که اصلا در انتخابات حضور پیدا نکردند می توانند در این کابینه نماینده ای داشته باشند؟
بنظر من اگر قرار بر استفاده از گروه ها و افراد مختلف در کابینه است مهم ترین معیار باید شایسنگی باشد که آقای دکتر عارف به درستی به آن اشاره کردند و حتی درباره بعضی صحبت هایی که در مورد برخی از افراد شده من دیدیم که ایشان بواسطه شخصیت علمی که دارند چقدر مواضع علمی گرفتند.
نکته دیگراینکه پس از شایسته سالاری و شایستگی فرد ،تعهد ،پاکدستی،سلامت اقتصادی ،کارآمدی،مدیریت قوی و سابقه مبارزه با فساد و تن ندادن به فساد از شاخصه های اصلی هستند . هر فردی در هر حوزه ای که معرفی می شود می بایست با آن حوزه آشنایی داشته باشد و در آن حوزه کار کرده باشد ،اینها ملا ک های اصلی هستند .
ما می توانیم در بین ملاک های اصلی که مطرح می شوند و ممکن است فراتر از این باشد اگر واقعا افراد در شایستگی مطرح شوند می توانند برای کابینه معرفی شوند ،البته کابینه شرکت سهامی نیست که از آن سهم خواهی بکنند.درست است که مردم به یک تفکر رای داده اند و انتظار دارند از همان تفکر افراد انتخاب شوند ولی در بین افراد میانه رو هم افراد خوشنامی هستند که سابقه مدیریتی خوبی دارند و بنظر من اگر معیارهایی که آقای دکتر پزشکیان و تیم شان تعریف کرده اند را داشته باشند اشکالی ندارد که فردی که توانمندی لازم را دارد بخواهد در این رابطه معرفی شود.
در عین حال همان 50 درصدی که حضور نداشتند اگر کسانی باشند که آنها را نمایندگی کنند باز می توانند اینها در پایه وفاق ملی رزومه هایی داده باشند . اما در کل این کابینه اگر وقتی معرفی شد بتواند ملاک هایی را که بیشتر مد نظر مردم است و بروز و ظهور آن را مردم در عرصه اجتماعی ،اقتصادی و فرهنگی ببینند قطعا آن جمعیت ناراضی حتی اگر نمایندگانی در عرصه قدرت هم نداشته باشند حداقل رضایتی خواهند داشت ،یعنی اینکه اگر کابینه ای معرفی شود که بتواند آلام و مشکلات مردم را در عرصه های مختلف و خصوصا اقتصاد کاهش دهد قطعا رضایت هم گروه های سیاسی و احزاب را در بر می گیرد و هم رضایت عمومی مردم را دربر خواهد داشت و منجر به انسجام اجتماعی و وفاق ملی و افزایش سرمایه اجتماعی و اعتماد بین مردم خواهد شد.چنین کابینه ای اعتماد بین مردم و حکومت و دولت را افزایش خواهد داد و فاصله بسیار زیاد و خطرناکی که در حال حاضر بین و مردم و دولت وجود دارد را کم تر خواهد کرد ،که هر چه این فاصله کمتر بشود موفقیت دولت بیشتر خواهد بود . من برای دکتر پزشکیان و تیم شان آرزوی موفقیت دارم و امیدوارم بتوانند از افراد شایسته در کابینه شان استفاده بکنند.
نماینده دوره دهم مجلس شورای اسلامی
source