نقد و بررسی Kunitsu-Gami: Path of the Goddess

با نقد و بررسی Kunitsu-Gami: Path of the Goddess، یکی از متفاوت‌ترین آثار اخیر همراه ما باشید.

داستان بازی Kunitsu-Gami: Path of the Goddess، در کوهستانی روایت می‌شود که مردم و روستاییان، از منابع آن استفاده کرده و در آن جا زندگی می‌کنند. به نظر می‌رسد به خاطر طمع روستاییان و استفاده بیش از اندازه روستاییان، نوعی نفرین و آلودگی به نام Seeth پدید می‌آید که هم کوهستان را در بر می‌گیرد و هم روستاییان را تسخیر و آلوده می‌سازد.

در ابتدای بازی، پیشخدمت و کاهن الهه کوهستان یعنی Yoshiro به همراه محافظش Soh، به سختی از معبد فرار می‌کنند و اکنون وظیفه بزرگی بر گردن آن‌ها است. آن‌ها باید با Seeth مبارزه کنند، کوهستان و مناطق مختلف آن را از آلودگی نجات دهند، روستاییان را به شکل انسان برگردانند و در نهایت، یازده ماسک ربوده شده توسط نیروهای Seeth را پیدا کنند تا به این فاجعه پایان دهند.

داستان بازی سر راست، ساده و مشخص است‌. فاجعه‌ای بزرگ که نیاز به از بین رفتن دارد و مردمیکه محتاج کمک هستند. از طرف دیگر، داستان صرفا نقش بستری برای مراحل را ایفا می‌کند چرا که در ادامه‌ی بازی، تقریبا هیچ گونه کات سین داستانی یا اطلاعات مشابه به مخاطب داده نمی‌شود و کاملا مشخص است سازندگان قصدی برای مانور بیشتر روی داستان، پیشینه داستانی یا کرکتر‌ها هم نداشته‌اند.

به شخصه با سادگی و کم عمق بودن داستان بازی مشکل زیادی ندارم، چرا که تمرکز بازی جای دیگری بوده است. اما مشکل این جاست که عملا، سازندگان به طور کلی روایت، شخصیت پردازی و دنیاسازی را رها کرده‌اند. حداقل کاری که می‌توانستند سازندگان انجام دهند این بود که چند شخصیت فرعی در بازی قرار دهند که اطلاعات بیشتری از کوهستان، الهه و Seeth در اختیار ما قرار دهند و یا اینکه انگیزه‌های فرعی داستانی برای ما ایجاد کنند. در واقع باید بگویم بازی کمی خالی به نظر می‌رسد و عدم حضور کرکتر‌های فرعی کمی به ساختار کلی بازی لطمه زده است. هر چند نمی‌توان نقش کم داستان و شخصیت پردازی را به خاطر سبک خاصی بازی، آن قدر نکته‌ی منفی بزرگی در نظر گرفت.

ساختار بازی به کل به این شکل است. در هر مرحله، باید Yoshiro را به منبع و مرکز اصلی Corruption و Seeth برسانید تا بتواند آن جا را پاکسازی‌ کند. در این بین، در طول شب نیروهای Seeth به شما حمله می‌کنند و باید از خود و Yoshiro دفاع کنید. با پاکسازی روستاییان و محیط، کریستال به دست می‌آورید و سپس می‌توانید این کریستال‌ها را برای مصارف مختلف استفاده کنید. برای مثال می‌توانید روستاییان را به سربازان و مبارزان مختلف، از کماندار گرفته تا جنگجو تبدیل کنید و هم‌چنین هدایت کردن Yoshiro به منبع اصلی Seeth، نیاز به کریستال دارد.

در واقع بازی ابتدا فرصت آماده سازی به شما می‌دهد تا کریستال جمع کنید، روستاییان را نجات دهید و محیط را برای پیدا کردن Ration که آیتم سلامتی و Healing بازی محسوب می‌شود لوت کنید و سپس، باید با دشمنان مبارزه کنید.
اینجا ذات هیبریدی و دوگانه بازی خود را نشان می‌دهد. از یک طرف شاهد المان‌های استراتژیک و نیمه Tower Defense هستیم؛ چرا که باید جای گیری نیرو‌هایمان که همان روستاییان سابق هستند را مشخص کنیم و از طرف دیگر، ما در نقش Soh، مبارزی قوی و ماهر هستیم و بازی المان‌های اکشن خود را در این بخش نشان می‌دهد. ما توانایی حملات معمولی و حملات خاص که Dance نام دارند را نیز داریم و همچنین ، فشردن ترکیبی دکمه مربوط به حملات، کمبو‌های مختلفی را اجرا می‌کند که در مبارزات بسیار کار ساز خواهند بود.

از طرف دیگر بازی رفته رفته موارد جدیدی مثل تاریکی و نزدیک بودن به فانوس‌ها را نیز معرفی می‌کند که عمق نسبتا بیشتری به اهمیت چینش افراد ما می‌دهند.
مسأله‌ای که اینجا وجود دارد این است که ساختار هیبریدی و دوگانه بازی، با وجود اینکه تنوع مبارزات را کمی بالا برده است، اما در نهایت مانند شمشیری دو لبه عمل کرده که نه اجازه می‌دهد بازی در بخش مبارزات و اکشن عمیق و چند لایه عمل کند و نه به المان‌های استراتژیک و Tower Defense اجازه شکوفایی را می‌دهد. به عنوان مثال، مبارزات بازی با وجود بهره بردن از کمبو‌های مختلف و امکان آزادسازی حملات جدید و قدرتمند، اما به نسبت زود یکنواخت می‌شوند و می‌توانستیم شاهد حضور Element Damage‌های مختلف یا موارد مشابه باشیم تا بازی عمق خوبی پیدا کند و مبارزات معنادار‌تر شوند. از طرف با وجود دشمنان و هیولاهای مختلف، اکثریت آن‌ها بیشتر از لحاظ ظاهر متفاوت هستند و فقط دو سه نوع دشمن خاص هستند که تفاوت مبارزاتی ایجاد می‌کنند. برای مثال یکی از دشمنان بازی پرواز می‌کند و مبارزه با آن سخت‌تر است و نوع دیگری از دشمنان دارای زره محافظ هستند و ابتدا باید دفاع آن‌ها را بشکنید تا بتوانید به آن‌ها آسیب برسانید. اما در مجموع، عوامل ذکر شده باعث می‌شوند بازی به سرعت حالت تکراری پیدا کند.

از طرف دیگر المان‌های استراتژیک بازی نیز جای کار بسیار بیشتری داشتند. می‌توانستیم شاهد سازه‌ها و ساختمان‌های استراتژیک باشیم و از طرف دیگر، دستوراتی که می‌توانیم به نیرو‌های خود بدهیم فوق‌العاده محدود است و به جابه‌جایی به یک نقطه خاص و یا دفاع از Yoshiro و حمله به دشمن بزرگ خلاصه می‌شود. بهتر بود می‌توانستیم نحوه رفتار و واکنش نیروهایمان را نیز مشخص کنیم و به آن‌ها دستورات مبارزاتی نیز بدهیم.
در واقع همان طور که گفتم، این ساختار دوگانه بازی، باعث می‌شود کمی بازی هویت مشخصی نداشته باشد و بین این دو ساختار کلی معلق باشد.

تنوع مراحل بازی و ساختار طراحی مراحل بازی، به نسبت قابل قبول است هر چند تنوع Objective‌ها به نسبت پایین است و اکثریت مراحل به شکست یک باس بزرگ یا پاکسازی مناطق خاص خلاصه می‌شود. با این وجود بازی برخی چالش‌های خاص در مراحل مختلف را معرفی می‌کند که خوشبختانه این موارد جدید کمی حالت تازگی به ساختار مبارزات بازی می‌بخشند. اما در کل انتظار مراحل عمیق یا با تنوع بالا را نداشته باشید چرا که ناامید خواهید شد.

با پاکسازی یک منطقه، آن ناحیه در اختیار شما قرار می‌گیرد و می‌توانید با استفاده از همان روستاییانی که نجات داده‌اید، به تعمیر و احیای آن منطقه اقدام کنید. البته اشتباه نکنید، منظور از تعمیر و احیا چیز عجیبی نیست و هر منطقه، چند بخش خاص دارد که صرفا افراد را به آن‌ها واگذار میکنید و با گذشت زمان تعمیرات تکمیل شده و شما جوایز مختلفی مثل کریستال و آیتم‌های مختلف ارتقاء را دریافت می‌کنید. تعمیر صد در صدی یک منطقه نیز جوایز خوبی برای شما به ارمغان می‌آورد. البته باید گفت کل هدف این بخش همین اهدای جوایز بوده و گرنه نه از حیث ظاهری و نه از حیث داستانی، این فعالیت‌های جانبی اهمیت خاصی ندارد و از ارزش زیادی نیز برخوردار نیستند.

در هر منطقه که آزاد می‌کنید، یک چادر اصلی قرار می‌گیرد که در آن جا می‌توانید به ارتقا خود و مبارزان خود بپردازید. با آیتم‌ها و کریستال‌های جمع‌آوری شده، می‌توانید قابلیت‌های جدید آزاد کنیدو هم‌چنین تک تک کلاس‌های سربازان شما، مثل Archer، قابل ارتقا هستند و از سلامتی و میزان آسیب وارده گرفته تا موارد مختلف دیگر ا می‌توانید ارتقاء دهید تا همراهانی قوی‌تر داشته باشید و مبارزات را راحت‌تر سپری کنید.

از لحاظ گرافیکی، باید بگویم نسبتا بازی عملکرد قابل قبولی دارد و کیفیت بافت‌ها قابل قبول است ، اما به هیچ وجه انتظار گرافیکی پر جزییات را نداشته باشید. از طرف دیگر خوشبختانه بازی در بخش فنی عملکرد رضایت‌بخشی دارد و شاهد افت فریم، باگ‌ها و مشکلات گرافیکی و موارد مشابه دیگر نیستیم.

از طرف دیگر موسیقی بازی، همخوانی و تطابق بسیار خوبی با فضا و اتمسفر کلی بازی دارد و با وجود اینکه ساندترک بازی ویژگی خاص یا عجیب و غریبی ندارد، اما کاملا بر روی ساختار خاص بازی نشسته است و به خوبی به تقویت فضاسازی بازی کمک کرده است.

این بازی بر اساس کد ارسالی ناشر (Capcom) و روی پلتفرم PS5 تجربه و بررسی شده است