ایسنا/خراسان رضوی سال‌هاست که حرف و حدیث‌هایی برای ارتباط بیشتر دو بخش صنعت و دانشگاه با یکدیگر مطرح است و اگرچه دانشگاه‌های ما به لحاظ رشد علمی و کیفیت آموزشی جایگاه خوبی را یافته‌اند و می‌توانند موتور محرک صنعت باشند؛ اما ارتباط این دو ساختار با چالش‌های جدی روبه رو است و آن‌ها نتوانسته‌اند ارتباطی پویا با یکدیگر داشته باشند.
مسائلی چون بی‌اعتمادی صنعت برای سرمایه‌گذاری در دانشگاه و نبود نهادهایی که این دو ساختار را پیوند دهد از جمله چالش‌های پیش روی این دو نهاد است. در واقع باید گفت مشکل ارتباط دانشگاه و صنعت نهادینه شده و بی‌اعتمادی صنعت به دانشگاه از بی‌نتیجه ماندن طرح‌های پژوهشی دلیل وجود این مشکل باشد.
واقعیت این است دیوار بی‌اعتمادی بین دانشگاه و صنعت بسیار بلند است و برای اعتمادسازی برای ایجاد ارتباط بین این دو، برآورده کردن نیازها یک امر ضروری است.
غفلت صنعت از دانشگاه
هرچند ایده‌های فراوانی بین دانش‌آموختگان، دانشجویان و اساتید دانشگاهی وجود دارد، اما از آن جایی که تعامل کافی بین صنعت و دانشگاه وجود ندارد این ایده‌ها سرگردان هستند و تاکنون نتیجه مثبت و مؤثری در توسعه اقتصادی این منطقه نداشته‌اند حال آنکه با پیوند این دو بخش می‌توان مسیر توسعه را هموارتر کرد.
در همین رابطه یکی از مسئولان شهرک صنعتی جنوب خراسان رضوی در گفت و گو با ایسنا با بیان اینکه تاکنون هیچ نمونه عینی از رابطه بین واحدهای صنعتی با دانشگاه دیده نشده است، بر انجام پژوهش از سوی دانشگاهیان در واحدهای صنعتی تأکید کرد و افزود: حلقه مفقوده بین علم و صنعت باید جایگاه خود را پیدا کند.
مهدی امینی با اشاره به اینکه واحدهای صنعتی دچار روزمرگی شده‌اند به طوری که تلاش برای رفع مشکلات اداری موجب شده از هدف اصلی خود دور شوند، بیان کرد: دانشگاهیان برای رفع مشکلات صنعتگران منطقه باید تلاش و کمک کنند.
وی با اعلام اینکه صنعتگران از پتانسیل‌های دانشگاه غفلت کرده‌اند، راه‌اندازی خانه صنعت، معدن را در شهرستان‌های دارای ظرفیت برای رفع مشکلات صنعتگران ضروری دانست و اظهار کرد: اگر خانه صنعت و معدن راه‌اندازی شود خواهد توانست از دغدغه‌های آنان دفاع کند.
امینی با بیان اینکه در این سال‌ها دانشگاهیان نتوانسته‌اند توانایی خود را برای صنعتگران به اثبات برسانند، گفت: هر دلیلی می‌تواند منجر به عدم ارتباط صنعت با دانشگاه شود و برای حل این مشکل انجام برنامه‌هایی بین دانشگاه و صنعت تنها راه حل است.
تولیدکنندگان ما را قبول ندارند
در ادامه یکی از تولیدکنندگان دستگاه‌های صنعتی در گفت و گویی با بیان اینکه تولیدکنندگان ما را قبول نداشته و همچنان بی‌اعتماد هستند، افزود: متأسفانه صنعتگران و تولیدکنندگان شهرستان غریبه پرست هستند.
حسین صنعتگر با بیان اینکه تمامی تولیدکنندگان شهرستان به جای اینکه از توانایی متخصصان داخل شهرستان استفاده کنند به دنبال افرادی از دیگر شهرستان‌ها هستند، افزود: افرادی که از دیگر شهرها می‌آیند مدیران صنایع مجبور هستند مکانی برای استراحت و غذا را تأمین کرده و چندین برابر هزینه کنند در صورتی که از تخصص کافی برخوردار نیستند اما اگر کسی در خود همان شهر باشد برایشان بی‌ارزش است.
وی با اشاره به اینکه تولیدکنندگان ما را قبول ندارند، عنوان کرد: باید پل ارتباطی بین صنعت و دانشگاه باشد تا نیازها را شناسایی و به ما اعلام کنند.
این تولیدکننده دستگاه‌های صنعتی با بیان اینکه چندین سال است که در مشهد کار کرده و برخی دستگاه‌های روسی را بازسازی کرده‌ام، افزود: چون لهجه مشهدی دارم در شهرها کار به من می‌دهند ولی وقتی می‌فهمند اهل همین منطقه هستم رغبتی به ادامه کار با من را ندارند.
رفع مشکلات با کمک جامعه دانشگاهی
در ادامه رئیس مرکز نوآوری جنوب خراسان رضوی به ایسنا گفت: صنایع، کارخانه‌ها و شرکت‌های منطقه مشکلات بسیاری دارند که بدون شک این مشکلات را جامعه دانشگاهی، آکادمیک و علمی می‌تواند مرتفع کند.
مجید عاقل با اشاره به اینکه جامعه دانشگاهی در راستای تحقیق و پژوهش و رفع مشکلات صنعتگران باید وارد عمل شوند، افزود: به رغم توانایی‌هایی که دانشگاهیان دارند اما تاکنون نادیده گرفته شده است.
وی با اعلام اینکه دانشگاهیان توان رفع مشکلات صنعتگران را در بخش‌های مختلف دارند، گفت: تولیدکنندگان برای به روز شدن و استفاده بهتر از دنیای مجازی برای معرفی محصولات خود می‌توانند از بخش دانشگاهی که حرفهای بسیاری دارند استفاده کنند.
عاقل با بیان اینکه هرچند صنایع دغدغه بازاریابی در داخل و خارج از کشور را دارند ولی حاضر به استفاده از توانمندی‌های دانشگاهیان نیستند، افزود: ارتباط صنعت و دانشگاه باید تقویت شود.
مدیر یکی از صنایع در ادامه با بیان اینکه دانشجویان در عرصه عمل از توانایی لازم برخوردار نیستند، بیان کرد: نمی‌شود به دانشگاهیان اعتماد کرد.
علی مسکینی با اشاره به اینکه دانشگاهیان باید توقع خود را کم کنند، صنعت را مکانی برای آزمون و خطا ندانست و افزود: من نمی‌توانم سرمایه خود را هدر بدهم که دانشجو می‌خواهد در کارخانه من کاری یاد بگیرد.
وی با اعلام اینکه با این وضع صنعت و موقعیت بدی که داریم حتی برای یک خطا باید تاوان سنگینی بدهیم، عنوان کرد: باید از نیروهایی استفاده کنیم که برای آموزش‌شان بهای کمتری پرداخت کنیم.
مسکینی با بیان اینکه هر نیرویی دانشگاهی که استخدام می‌کنیم مدت‌ها زمان می‌برد تا خبره شود اما پس از مدتی چون تعهد ندارد از مجموعه بیرون می‌رود و حاضر به ادامه همکاری نیست، بیان کرد: مقصر اصلی دانشگاه است که نتوانسته دانشجویان را در عرصه عمل به خوبی تربیت کند.
وی با اشاره به اینکه تولیدکنندگان و صنعتگران به دنبال دانشجویانی خلاق و مبتکر هستند، افزود: به دلیل نبود نیروهای متخصص با مشکلات بسیاری مواجه هستیم.
این فعال حوزه صنعت گفت: ما نیازمند دانشجویان با تجربه در عرصه عمل هستیم در غیر این صورت چندین مدرک دانشگاهی هم داشته باشند بی‌فایده است.
وی با اشاره به اینکه اگر مجبور هستیم از کشورهای خارج ماشین‌آلات مورد نیاز را خریداری کنیم چون نیروهای داخلی توان ساخت دستگاه‌هایی باکیفیت مطلوب را ندارند، اظهار کرد: متأسفانه در برخی شهرها حتی یک برق کش صنعتی حرفهای نداریم.
مسکینی با تأکید بر اینکه هر لحظه غفلت ما را با مشکلات بسیاری مواجه می‌کند، گفت: تولیدکنندگان نیازمند نیروهای با تجربه و باسواد هستند.
وی با بیان اینکه مشکلات اداری آن‌قدر زیاد است که نمی‌گذارند از ظرفیت‌های دانشگاهیان استفاده کنیم، بیان کرد: دانشجویان و پژوهشگران باید پیگیر ارتباط با صنعتگران باشند ما وقت رفتن به دنبالشان را نداریم.
دانشگاهیان نقاط ضعف و قوت را شناسایی کنند
در همین رابطه یکی از فعالان انجمن مدیران صنایع در جنوب خراسان رضوی در گفت و گو با ایسنا با بیان اینکه دانشگاهیان باید بازوان اصلی تولیدکنندگان باشند، افزود: در بسیاری از شهرها هنوز نتوانسته‌ایم از توان و ظرفیت‌های دانشگاه‌ها استفاده کنیم.
رحمت فیروزی با اشاره به اینکه باید ارتباط بین صنعت و دانشگاه فراهم شود، بر شناسایی نقاط ضعف و قوت واحدهای صنعتی از سوی دانشگاهیان تأکید کرد و گفت: اگر دانشجویان از توانایی بالایی برخوردار باشند بدون شک بخش صنعت آمادگی پرداخت هرگونه هزینه را در خصوص همکاری دارد و در این باره تعهد می‌دهد.
وی با تأکید بر اینکه باید در دانشگاه‌ها تیم‌های تخصصی تشکیل و بر اساس مشکلات ورود کنند، اظهار کرد: متأسفانه برخی دانشجویان هیچ کاری بلد نیستند و خسارتشان بیشتر است.
فیروزی با بیان اینکه عده‌ای فقط می‌خواهند پشت میز بنشینند و حاضر نیستند وارد کارخانه شوند، گفت: برخی دانشجویان فقط ادعا دارند که می‌توانند مشکلات صنعتگران را رفع کنند.
وی بیان کرد: تا وقتی دانشجویان در عرصه عمل لباس کار به تن نکنند و بخواهد با کت و شلوار در داخل کارخانه راه رفته و کس دیگری برایشان درب را باز و بسته کند به درد صنعتگران و تولیدکنندگان نمی‌خورند.
ارتباط دانشگاه و صنعت سال‌هاست که در جامعه ایران مطرح شده، اما واقعیت این است که این ارتباط تاکنون به درستی شکل گرفته است و هنوز فاصله قابل توجهی بین پتانسیل علمی کشور و نیازهای صنعت وجود دارد.
قطعاً صنعت بدون دانشگاه و دانشگاه بدون صنعت به جایی نخواهد رسید هر یک برای پیشرفت خود به پیشرفت دیگری نیازمند است؛ بنابراین یکی از وظایف اصلی صنعت کمک به پیشرفت دانشگاه و یکی از وظایف اصلی دانشگاه کمک به توسعه صنعت بوده و این حلقه مفقوده همواره از نگاه قانون‌گذاران مغفول مانده و توجه کافی به آن نشده است.
انتهای پیام
source