(پارک وود/کلمبیا)
این سوپراستار پاپ در هفتمین آلبوم خود که به‌طور غیرقابل معذرت‌خواهی گریزان است، همه چیز را از موسیقی‌های دیسکو گرفته تا لذت‌طلبی جهانی به نمایش می‌گذارد.
من شش سال از آخرین اکران انفرادی بیانسه می گذرد. پس از آلبوم تصویری شگفت‌انگیز ۲۰۱۶، لیموناد ، این غول پاپ یک همکاری کامل اما کاملاً فراموش‌شدنی با همسر جی‌زی (به‌عنوان کارترز )، به‌علاوه The Gift در سال ۲۰۱۹، موسیقی متن پرجنب‌وجوش او برای بازسازی دیزنی از شیر شاه منتشر کرد. طولانی شدن انتظار برای آلبوم هفتم او، عنوان خود را، رنسانس، معانی متعددی می‌دهد، به بازگشت بیانسه و همچنین جوان‌سازی جامعه پس از همه‌گیری اشاره می‌کند. همانطور که او در سال 2021 به هارپرز بازار گفت : "با تمام انزوا و بی عدالتی در سال گذشته، فکر می کنم همه ما آماده فرار، سفر، عشق ورزیدن و دوباره خندیدن هستیم. احساس می‌کنم یک رنسانس در حال ظهور است و می‌خواهم به هر نحو ممکن بخشی از پرورش این فرار باشم.»
بیانسه هرگز قرار نبود یک رکورد "زندگی کن، بخند، عشق بورز" بسازد و تولد دوباره او او را در نقش آژیر می بیند که ما را به میدان رقص می کشاند. تک‌آهنگ اصلی Break My Soul قطعه‌ای پرهیاهو و سرخوشانه از خانه دیوای دهه ۹۰ بود، البته نه دقیقاً پیشگامانه. با این حال، اولین تک آهنگ او در 10 آهنگ برتر ایالات متحده در شش سال گذشته، بازگشت او را به پخش رادیویی ایالات متحده نشان داد، بنابراین واضح است که کار درستی انجام داد. اما رنسانس، در بیشتر موارد، فراتر از پاستیچ به قلمروی بسیار پرماجراتر و پرمخاطب‌تر می‌رود – یک موسیقی متن خوب برای تابستانی پر از هرج و مرج و شادی. جهش سریع با دیسکوی براق الهام گرفته از دایانا راس، رنگ‌های روح، آفروبیت‌های غم‌انگیز و gqom ترکیب می‌شود. تله چرخان، خانه تکان دهنده، باشگاه جرسی، نیو جک سوئینگ و حتی ماکزیمالیسم کوبنده (با اعطای اجازه AG Cook از PC Music) در All Up in Your Mind – اغلب در فضای یک آهنگ. آهنگ‌ها به‌عنوان یک ترکیب پیوسته جریان می‌یابند، با سوئیچ‌های ضربه‌ای که بر آن حکمفرما هستند. دختر کلیسا از انجیل طلاکاری شده به رپ رپ می رود. ناب/ اعتماد به نفس گستاخانه هانی ناگهان تسلیم هارمونی های آوازی پاپ می شود.
گاهی اوقات این درگیری‌های جسورانه باعث می‌شود که سوپراستار بیگانه، Right Said Fred's I'm Too Sexy را در میان بگذارد و دقیقاً به این دلیل که طولانی نمی‌ماند، از آن خلاص می‌شود: سر خوردن سیم‌ها و آواز خواندن نفس‌گیر، باعث ایجاد رپ با صدای باس می‌شوند. سپس خطاهای کیهانی، چرخاندن گیتارها و هارمونی های گسترده درباره عشق ماوراء طبیعی. در برخی دیگر، آنها کاملاً به مجموع اجزای خود عمل نمی کنند. زمانی که بیانسه در سریال Naughty Girl در سال 2004 به Love to Love You Baby از دونا سامر گفت مست کننده بود. در اینجا، شنیدن صداپیشگی او در آهنگ I Feel Love در رنسانس تابستانی – به همان اندازه مقاومت ناپذیر که ریف جادویی جورجیو مورودر باقی مانده است – منحط به نظر می رسد – اگرچه شاید انحطاط موضوع باشد.
این رویکرد بی‌مانند و بازیگوش به ژانر در بیانسه منعکس شده است که از شنوندگان می‌خواهد با تمام وجود لذت را در آغوش بگیرند: «دختران کلیسا هستند که بی‌پرده عمل می‌کنند». زرق و برق سرسبز و پر زرق و برق Virgo's Groove تزئین شده با بیانسه که به مردش دستور می دهد "چشیده من / آن قسمت گوشتی / من خیلی بلند فریاد می زنم". نفس نفس زدن Thique ("او فکر می کرد که من را خوب دوست دارد / من به او گفتم سخت تر برو"). Cuff It با میل خودسرانه و تحقیرآمیز او برای "لعنت کردن به چیزی"، خط بیس کلاسیک شیرین راجرز نیل را زیر و رو می کند. رضایت شخصی در درجه اول اهمیت قرار دارد: "ما به پذیرش جهان نیاز نداریم، آنها با من خیلی سخت هستند / آنها با تو خیلی سخت هستند، پسر" او روی نئو سول درخشان Plastic Off the Sofa می خواند، به ظاهر در اشاره به گمانه زنی های بی پایان عمومی در مورد ازدواج او با جی زی . همانطور که در مورد کلاب محور دریک، Honestly, Nevermind (او نیز اینجاست، البته به طور نامحسوس، در Heated)، بیانسه داستان سرایی ملموس آلبوم خود و لیموناد 2013 خود را با حال و هوای ناب عوض کرده است: قصارهای مبهم در مورد خودشکوفایی، سکس و عشق. زیربنای فلسفه شل تابستان دختر داغ خودش. او به لطف قدرت آوازی متقاعد کننده اش آن را می فروشد (مطمئناً بهتر از دریک).
ماهیت سیاسی شده کار بیانسه در دهه گذشته انتظارات خاصی را برای این آلبوم ایجاد کرده است. اشعار Break My Soul که شنوندگان را ترغیب می‌کرد تا «کار را آزاد کن» با احساس استعفای بزرگ طنین‌انداز شد. هنگامی که او لیست آهنگ رنسانس را قبل از انتشار به اشتراک گذاشت، بسیاری تصور کردند که America has a problem توضیحی نسبتاً تحت اللفظی از عنوان خود ارائه می دهد. اما معلوم می‌شود که نام آن برگرفته از آهنگ رپ آتلانتا است، که اشعار کیلو علی درباره کوکائین را زیر و رو می‌کند تا از مواد مخدر به عنوان تمثیلی (نه خیلی تخیلی) برای عشق استفاده کند. همانطور که در مورد آقای مورال و استپرهای بزرگ کندریک لامار، این حس وجود دارد که بیانسه از پوششی که فرهنگ به عنوان یک کمال گرا و سخنگوی بر سر او گذاشته است، خودداری می کند. جایی که در ابتدا بسیاری از مردم از احساسات ضد سرمایه‌داری Break My Soul با توجه به شرکت تجاری بسیار تجاری بیانسه گیج شده بودند، ادعای او مبنی بر اینکه او «کارم را رها کرد» در اینجا زمینه پیدا می‌کند.
اگرچه خطوط تندی مانند «آنها کارن‌ها به تروریست تبدیل شده‌اند» و تفکراتی در مورد اینکه بیانسه چگونه «این زندگی غیر آمریکایی» را تجسم می‌دهد وجود دارد، اما در بیشتر موارد رنسانس سیاست خود را در شادی سیاه‌پوستان می‌یابد. در انعکاس دیگری از عنوان خود، همچنین ریشه‌های سیاه فرهنگ باشگاهی را تأیید می‌کند، به پیشگامان پرش نیواورلئان اشاره می‌کند و تولیدات خالقانی مانند سیاه‌پوست، دی‌جی تراجنسیتی و هانی دیژون را تولید می‌کند. به طور مکرر به سالن رقص، جوامع زیرزمینی مدبر که به افراد عجیب و غریب خانواده‌های منتخب و پناهگاهی برای جشن می‌دادند، سر می‌زدند. او از هنرمند درگ دهه 90، Moi Renee، خود را به عنوان یک «عوض بد» در Alien Superstar دسته‌بندی می‌کند و وارد یک نمایش متأثر و متین و استاکاتو در Pure/Honey می‌شود. این کار آگاهانه انجام شده است – دستور او "پول خود را بگیر، کانتی شکار" فقط در مورد کاریکاتور دامن برای طنز. شاید سوالاتی در مورد زنی ثروتمند، مستقل و غیرمستقیم وجود داشته باشد که این فرهنگ را تجسم می کند، اگرچه این ادای احترام به برادر مادرش است – "مادرخوانده او و اولین کسی که مرا در معرض بسیاری از موسیقی و فرهنگ قرار داد که به عنوان الهام بخش عمل می کند. این آلبوم»، او که بر اثر بیماری مرتبط با ایدز درگذشت، گفت : «عمو جانی لباس من را درست کرده است / «آن اسپندکس ارزان / او به هم ریخته به نظر می رسد»، او در Heated می خواند و انتقادی را به عنوان نقطه افتخار می خواند.
رنسانس که به عنوان قانون اول از یک سه گانه تایید شده معرفی می شود، نمی تواند بهترین فیلم کامل بیانسه باشد، اما همچنان اهداف آزادی خواهانه او را برآورده می کند. این جشن زندگی فراوان و خارج از محدوده انتظارات دیگران است و به عنوان یادآوری این نکته عمل می کند که چقدر نادر است که شاهد این باشیم که این هنرمند فوق انضباط به سادگی با شرایط خودش سرگرم باشد. احساس آزادی او در سرتاسر قابل لمس است و یک انگیزه عفونی برای اقدام است.
